کی خوابه کی بيدار
خواستم هیچی ننویسم و بدون شرح باشه ولی نتونستم این چند جمله رو ننویسم
از اولی که این روش شروع شد درد اصلی و مشکل اصلی عدم مشارکت برخی از همراهان بود (که متاسفانه تعدادشون هم کم نبود).
هرکی هر وقت حوصله داشت یا وقتی فکر می کرد که دیگه هیچ کار دیگه ای برای انجام دادن نداره، تفریحش رو کرده، تلویزیونش رو تماشا کرده، بازیشو کرده، درسش رو خوانده، خوابش رو کرده، ... اونوقت شاید بیاد یک چیزی توی وبلاگ بنویسه اونهم بدون ارتباط با آنچه تا حالا نوشته شده بود چون که سرنخ رو هم گم کرده بود.
بعدش هی بگه شماها کجائید، مثل اینکه همه به چز من خوابند.
کی خوابه کی بیدار
البته تعداد کمی از همراهان شامل این گلایه نبوده اند
